In het stadion in het Gerrit Jan van Heekpark is een enorme hoeveelheid Twentse voetbalgeschiedenis geschreven. SC Enschede werd er als eerste Twentse club landskampioen in 1926 en 35 jaar later sleet Abe Lenstra er als speler van Enschedese Boys zijn laatste dagen als voetbalprof. Tegenwoordig is korfbalclub EKC Nääs de bespeler van het complex. Gelukkig is de historische hoofdtribune grotendeels bewaard gebleven, zij het nu als clubgebouw.
Zoals wel in meer plaatsen gebeurde besluit textielmagnaat Gerrit Jan van Heek na zijn overlijden een park te schenken aan de Enschedese bevolking, zodat “de arbeiders na hunne zware dagtaak in de fabrieken ontspanning konden vinden, zowel in geestelijke als lichamelijke zin”. In 1918 is het park gereed en een sportveld maakt daar al direct deel vanuit. De nog jonge, maar sterk opkomende kersverse eersteklasser SC Enschede wordt de vaste bespeler.
In 1921 wordt de karakteristieke hoofdtribune gebouwd met een opmerkelijk, met dakpannen gedekt dak. Het sportpark krijgt nog meer zijn karakteristieke vorm door de twee aan weerszijden van de hoofdtribune kleinere overdekte tribunes. De uitbouw is geen overbodige luxe want Sportclub Enschede is in rap tempo aan het opklimmen naar de oostelijke en landelijke top. In 1924 speelt Sportclub voor het eerst om de landstitel, maar wordt het vierde in de kampioenscompetitie. Twee jaar later is het wel raak. In een competitie met MVV, Feijenoord, Stormvogels en Be Quick Groningen wordt SC Enschede de eerste Twentse landskampioen.
De populariteit van SC Enschede blijft groeien en dus wordt het Van Heekpark verder uitgebouwd met staanplaatsen. Midden jaren vijftig kan het stadion 25.000 toeschouwers herbergen en die zijn er bijvoorbeeld in het seizoen 1955-1956 bij een wedstrijd tegen Elinkwijk. Het is het laatste seizoen dat SC Enschede – inmiddels profclub geworden – in het Van Heekpark speelt, want zij worden de bespeler van het nieuw opgeleverde stadion het Diekman. Tussen 1956 en 1965 wordt het stadion bespeeld door Enschedese Boys. Tegen wil en dank, want eigenlijk zou Enschedse Boys de bespeler van het Diekman worden. Die club kent een sterke periode en wordt in 1950 oostelijk kampioen. De bestuurders van de witte boorden-club SC Enschede kennen echter beter de weg in de kringen van het stadsbestuur en krijgen het voor elkaar dat niet Enschedse Boys, maar zij in het Diekman mogen spelen. Het zet de toch al gespannen verhoudingen tussen beide clubs verder op scherp.
Terwijl de overige elftallen van Enschedese Boys op sportpark Deppenbroek hun thuis hebben speelt het eerste profelftal van de Boys nog negen seizoenen in het Van Heekpark. Ondanks het aantrekken van Abe Lenstra (inmiddels 39 jaar oud) in 1960 heeft Enschedese Boys het steeds moeilijker het hoofd boven water te houden. Ook SC Enschede is in het nieuwe Diekman niet vrij van financiële zorgen en dus komt het in 1965 tot een nooit gedachte fusie tussen beide clubs: FC Twente is geboren.
De fusieclub gaat spelen in Het Diekman en dus is de rol van het Van Heekpark als stadion uitgespeeld. EMOS maakt nog enkele jaren gebruik van de accommodatie maar eind jaren zestig neemt korfbalclub EKC Nääs zijn intrek op het complex. In 1972 wordt de hoofdtribune omgebouwd tot clubhuis. De kleedkamers, die al ingebouwd waren de tribune blijven gehandhaafd. Ook in 2016 is de herkenbare tribune nog duidelijk terug te zien in het gebouw. De kleine zijtribunes en de overige tribunes zijn al wel lang en breed verdwenen.
Met dank aan: Het Stadioncomplex – Ferry Reurink (2008)
In de rubriek Historische Grond vertellen we over locatie die een grote rol hebben gespeeld in de Twentse voetbalgeschiedenis, maar inmiddels zijn verdwenen of onherkenbaar veranderd.
Laat een reactie achter